Aktualności

Honorowe obywatelstwo to szczególny tytuł nadawany osobie o wielkich zasługach dla miasta, gminy, regionu lub kraju, w uznaniu za jej rzetelną pracę, działanie dla wspólnego dobra społeczności oraz ogromny autorytet moralny i zachowanie trwałego śladu w historii. Tytuł ten nadawany jest uchwałą Rady Miejskiej, także pośmiertnie.

Tytuł Honorowego Obywatela Gminy Sułkowice otrzymali:

Tadeusz Piekarz

Urodził się 27 października 1941 r. w Krakowie w rodzinie robotniczej. Ukończył Technikum Budowlane w Krakowie, następnie studiował na Akademii Ekonomicznej w Krakowie uzyskując w 1967 r. tytuł magistra ekonomii. W 1976 r. ukończył Podyplomowe Studium Doskonalenia Kadr Kierowniczych. Od początku swojego życia zawodowego związany był z Wytwórnią Sprzętu Komunikacyjnego – Państwowych Zakładów Lotniczych w Krakowie, gdzie jako ekonomista pracował we wszystkich działach ekonomicznych. Był kierownikiem działu planowania, a następnie głównym specjalistą ds. Kooperacji i zarządzania, dochodząc w 1989 r. do stanowiska dyrektora naczelnego.

Działał w „Solidarności”, od września 1989 r. członek Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego związku w Krakowie, później członek Zarządu Regionu Małopolskiego "Solidarności". W stanie wojennym brał udział w pracach struktur podziemnych "Solidarności", był internowany i kilkakrotnie zatrzymywany i poddany rewizjom przez Służbę Bezpieczeństwa. W 1990 z rekomendacji Krakowskiego Komitetu Obywatelskiego został mianowany przez premiera Mazowieckiego Wojewodą Krakowskim. Jednym z jego najważniejszych osiągnięć było stworzenia apolitycznej administracji regionalnej.
Piastując swój urząd, stworzył nowy wizerunek wyższego urzędnika nadając mu oblicze bardziej przyjazne człowiekowi nierozerwalnie związanego z jego potrzebami. Ufał, że budowanie nowej Polski musi opierać się na wzajemnym poszanowaniu i łagodzeniu sporów. W ciągu 5 lat pracy na tym stanowisku angażował się m.in. w odnowienie Teatru im. Juliusza Słowackiego, odbudowę po pożarze budynku Filharmonii Krakowskiej, dokończenie budowy Szpitala Rydygiera w Nowej Hucie i Centrum Rehabilitacyjnego na Woli Justowskiej, ratowanie kopalni w Wieliczce.

Utworzył kilka domów pomocy społecznej. Za jego kadencji Balice stały się portem lotniczym o europejskim znaczeniu. Sensownie wykorzystując amerykańską pomoc udało mu się uruchomić system monitoringu i zmniejszyć o połowę zanieczyszczenie powietrza.

Tadeusza Piekarza widywano w publicznych miejscach grającego na fortepianie, ratującego gobelin z płonącej filharmonii, zjeżdżającego o północy do zalewanej wodą kopalni w Wieliczce. W 1995 r. został wyróżniony tytułem "Krakowianina Roku". Za działalność charytatywną , także pomoc dla więzionych i internowanych został w 1997 r. odznaczony Medalem św. Brata  oraz w uznaniu za zasługi został Kawalerem Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie. Dzięki jego odważnym decyzjom istnieje Dom Pomocy Społecznej i Warsztaty  Terapii Zajęciowej w Harbutowicach. Był prezesem Stowarzyszenia Wspomagania Osób Niepełnosprawnych „Kolonia”. Jego starania, ciekawe pomysły, szerokie kontakty umożliwiły pozyskiwanie znacznych środków finansowych wspierających funkcjonowanie nie tylko domu, ale także zadania Samorządowego Programu na rzecz Osób Niepełnosprawnych i działalność grupy środowiskowej dzieci i młodzieży oraz Środowiskowego Domu Samopomocy.
Pan Tadeusz Piekarz został wyróżniony przez Radę Miejską w Sułkowicach, uchwałą Nr XLIII/311/02 z dnia 20 czerwca 2002 roku nadano mu tytuł Honorowego Obywatela Gminy Sułkowice za zasługi jakie włożył w rozwój naszego regionu w tym także naszej Gminy, a zwłaszcza za trud włożony w organizację i uruchomienie Domu Pomocy Społecznej w Harbutowicach wraz z warsztatami terapii zajęciowej, z których korzystają nie tylko mieszkańcy DPS, ale także osoby niepełnosprawne z terenu naszej Gminy.  

Ksiądz Prałat Doktor Jan Nowak

Urodził się 19 września 1932 r. w Kasinie Wielkiej. Uzyskał wykształcenie wyższe, doktorat z teologii ze specjalnością Pismo Święte. Święcenia kapłańskie przyjął w 1957 r. na Wawelu. W 2007 r. obchodził jubileusz
50 – lecia kapłaństwa. W latach 1985 - 2007 był proboszczem Parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sułkowicach.

W czasie 32 – letniej posługi duszpasterskiej w Sułkowicach położył ogromne zasługi dla społeczeństwa Sułkowic i wniósł wielki wkład w rozwój naszej Gminy. Ksiądz Doktor Jan Nowak to wspaniały kapłan, niezwykłej skromności, dobro i pokój czyniący Człowiek, organizator i budowniczy. Jego wielkim dziełem jest zbudowanie kościoła oraz powstanie parafii pw. Matki Bożej Różańcowej w Biertowicach. Ksiądz Prałat Doktor Jan Nowak został wyróżniony przez Radę Miejską w Sułkowicach, uchwałą Nr IX/56/07 z dnia 26 kwietnia 2007 r. nadano mu tytuł Honorowego Obywatela Gminy Sułkowice.

Krystyna Stolarska

Urodziła się w Piasecznie. Jest absolwentką Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie oraz studiów podyplomowych w zakresie bibliotekoznawstwa i zarządzania zasobami ludzkimi na Uniwersytecie Jagiellońskim. Swoje doświadczenie zawodowe zdobyła pracując w Urzędzie Wojewódzkim w Krakowie na stanowisku kierownika Działu Pomocy Stacjonarnej.

Od 1993 r. do 2008 r. pełniła funkcję Dyrektora Domu Opieki Społecznej w Harbutowicach. Rozpoczęła swą pracę od adaptacji i kapitalnego remontu mocno zniszczonych obiektów z przeznaczeniem ich na potrzeby domu, które zostało oddane dla pensjonariuszy w 1995 roku. Następnie rozpoczęła budowę Warsztatów Terapii Zajęciowej oraz rozbudowę budynku z przeznaczeniem na mieszkania chronione dla podopiecznych. Jest współtwórczynią Stowarzyszenia Wspierania Osób Niepełnosprawnych „Kolonia”, które organizuje liczne akcje charytatywne i imprezy kulturalne, które przynosiły dodatkowy dochód zasilający działające instytucje. Zorganizowała m.in. koncerty w Piwnicy pod Baranami w Krakowie, Bal Rzemiosła w Sułkowicach, kiermasze organizowane podczas pielgrzymek Ojca Świętego, na których sprzedawano wyroby podopiecznych.

Przy jej współpracy powstało Centrum Rehabilitacji oraz Środowiskowy Dom Samopomocy. W 2000 r. otrzymała Nagrodę Samorządową Gminy Sułkowice, a w 2005 r. Srebrny Krzyż Zasługi otrzymany od Prezydenta Rzeczypospolitej. W 2002 r. powstało Centrum Rehabilitacji przy obiektach gimnazjum, w którym Stowarzyszenie prowadziło nieodpłatną działalność dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej, finansowaną z programów PFRON. W tym samym roku utworzony został ośrodek wsparcia - Środowiskowy Dom Samopomocy. Z kolei w 2007 r. stworzyła projekt „Prowadź nas” zakończony wydaniem płyty i tomiku wierszy o Janie Pawle II, który pozwolił na ukazanie możliwości twórczych osób niepełnosprawnych oraz promocję ich twórczości.

Pani Krystyna Stolarska została wyróżniona przez Radę Miejską w Sułkowicach, uchwałą  Nr XVIII/144/08 z dnia 17 kwietnia 2008 r. nadano jej tytuł Honorowego Obywatela Gminy Sułkowice.

Eugeniusz Pitala

Urodził się 18 stycznia 1928 r. w Sieprawiu. Z Sułkowicami był związany od 1955 r., kiedy to podjął pracę  w Metalowej  Spółdzielni Pracy "Kuźnia” (dziś Kuźnia S.A.) i pracował tam do emerytury. W latach 1994 - 2007 pełnił funkcję Przewodniczącego Rady Osiedla. Od 1989 r. aż do 15 czerwca 2016 r. był Prezesem Koła Miejsko-Gminnego Związku Kombatantów RP i b. Więźniów Politycznych. Od 1985 r. był także Przewodniczącym Koła Emerytów i Rencistów przy FN "Kuźnia”. W latach 1960 - 1970 był Przewodniczącym Komisji Kulturalno-Oświatowej przy FN "Kuźnia”.

Aktywnie uczestniczył w zespołach Klubu "Kuźnia”, głównie w Kole Teatralnym, w którym grał w sztukach: "Damy i Huzary”, "Dom pod Oświęcimiem”, "Golgota”, "Dwa tygodnie w Raju’”. Przez wiele lat odgrywał też rolę św. Mikołaja w przedszkolach i na spotkaniach mikołajkowych dla dzieci pracowników Kuźni.

Był wielokrotnie odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi nadanym przez Radę Państwa w 1987 r., Krzyżem Armii Krajowej nadanym przez Prezydenta RP w 1994 r., Odznaką "Za zasługi dla Związku Kombatantów RP i b. Więźniów Politycznych” nadaną przez Zarząd Główny ZKRPiBMP, Weteran Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny, Srebrną Odznaką "Za zasługi dla Ziemi Krakowskiej”, Odznaką "Zasłużony dla FN "Kuźnia” oraz nagrodą Burmistrza Gminy Sułkowice "Serce dla Sułkowic”.

W 2001 roku został mianowany przez Prezydenta RP Podporucznikiem Wojska Polskiego, a w 2007 r. otrzymał Nagrodę Samorządową nadaną przez Radę Miejską w Sułkowicach.

Eugeniusz Pitala był człowiekiem ogromnej dobroci i życzliwości, niezwykle zasłużonym i zaangażowanym w pracę społeczną na rzecz naszej małej Ojczyzny. To on najbardziej angażował się w organizację kolejnych rocznic pacyfikacji Sułkowic 24 lipca oraz masowych aresztowań naszych mieszkańców 30 kwietnia. Zmarł 31.10.2016 r.

Rada Miejska w Sułkowicach doceniła jego zaangażowanie w pracy na rzecz społeczności Gminy Sułkowice nadając mu uchwałą Nr XVIII/145/08 z dnia 17 kwietnia 2008 r. tytuł Honorowego Obywatela Gminy Sułkowice.

Adam Matoga

Urodził się 9 grudnia 1934 r. w Sieprawiu. Z Sułkowicami związany jest od 1965 r., kiedy to rozpoczął pracę w Przychodni Zdrowia i do grudnia 1999 r. pełnił funkcję kierownika przychodni. Po przejściu na emeryturę w 1999 r. w dalszym ciągu pracował jako lekarz w Przychodni Medycyny Rodzinnej w Sułkowicach. Całe swoje życie zawodowe poświęcił miastu Sułkowice. Cieszy się szczególną sympatią i uznaniem za pomaganie chorym i potrzebującym i życzliwe zainteresowanie ich problemami.

Doktor Adam Matoga został wyróżniony przez Radę Miejską w Sułkowicach, uchwałą Nr XXXIII/255/09 z dnia 28 kwietnia 2009 r. nadano mu tytuł Honorowego Obywatela Gminy Sułkowice.

Stanisław Kufrej

Urodził się 1 września 1931 roku. Szkołę średnią ukończył w Krakowie. Po odbyciu zasadniczej służby wojskowej był studentem Akademii Górniczo-Hutniczej. W 1959 r. uzyskał tytuł magistra inżyniera metalurgii. Po studiach pracował kilka miesięcy w „Kuźni”, później w Nowej Hucie. Gdy nadarzyła się okazja kupna domu jednorodzinnego na Osiedlu Zielona, w październiku 1963 roku zamieszkał w Sułkowicach. Został nauczycielem przedmiotów zawodowych w zasadniczej szkole zawodowej, która znajdowała się obok „Kuźni”. W 1967 roku został dyrektorem szkoły liczącej wtedy blisko 400 uczniów. Jego ambicją jako dyrektora było stworzenie lepszych warunków nauczania z racji wielkich tradycji szkoły i zasług w kształceniu kadr dla przemysłu. W rok po objęciu stanowiska dyrektora postawił przed sobą najważniejsze zadanie – wybudowanie nowej szkoły. Musiał pokonać wiele trudności, dołożyć wielu starań, aby budowa została zaakceptowana przez władze samorządowe. Budowa szkoły trwała dwa lata od 1971 do 1973 roku i powstało w niej czteroletnie Liceum Zawodowe, a w rok później Technikum Mechaniczne dla Pracujących. Pierwsi maturzyści opuścili szkołę w 1977 roku. Pan Stanisław Kufrej miał plan wybudowania nowego internatu i warsztatów obok szkoły na ptasznicy, ale pomysł ten nie został zrealizowany, gdyż nie wyrażono zgody na budowę warsztatów. W 1973 r. przeprowadził generalny remont internatu. W internacie powstały funkcjonalne pokoje, duża świetlica, nadbudówka. Stworzył zatem wraz z innymi dobre warunki do nauki i wypoczynku dla zamiejscowej młodzieży.

W styczniu 1982 r. Komitet Miejsko-Gminny PZPR wydał decyzję odwołania Pana Stanisława Kufreja ze stanowiska dyrektora. Przyczyną tej decyzji było jego członkostwo w „Solidarności”. W latach 1983 – 1987, aby nie utracić świadczeń emerytalnych pracował w szkole jako nauczyciel.

W 1989 r.  wspólnie ze Stanisławem Repeciem założył Komitet Obywatelski „Solidarność” na czele którego stanął jako emeryt. Organizował spotkania kandydatów „Solidarności” na posłów do sejmu. W tym czasie zainicjował gazyfikację Gminy Sułkowice. W I kadencji był radnym i przedstawicielem Gminy Sułkowice w Sejmiku Wojewódzkim, gdzie został wybrany do prezydium. W 1990 r. wrócił do szkoły, zawiesił emeryturę i przez dwa lata był dyrektorem na wniosek Rady Pedagogicznej. 

W 2004 r. został nagrodzony wyróżnieniem przyznanym przez Gminę Sułkowice. Podczas uroczystego spotkania samorządu terytorialnego, przedstawicieli lokalnego biznesu, oświaty i instytucji publicznych z przybyłymi gośćmi z Francji został wyróżniony dyplomem uznania i Medalem Pamiątkowym w uznaniu zasług dla rozwoju Gminy Sułkowice przyznanym przez Burmistrza Gminy. Został wyróżniony za wieloletnią pracę na rzecz gminy, rozwój infrastruktury oświatowej, utworzenie szkoły średniej i nowoczesnej bazy dydaktycznej, współtworzenie zrębów samorządności w nowej rzeczywistości, a także za działania zmierzające do jednoczenia ludzi wokół spraw społecznie ważnych. Zmarł 17 czerwca 2017 r.

Rada Miejska w Sułkowicach nadała Honorowe Obywatelstwo Panu Stanisławowi Kufrejowi uchwałą Nr XXXIII/254/09 z dnia 28 kwietnia 2009 r. za działalność na rzecz społeczności Gminy Sułkowice.

Maria i Tadeusz Lewandowscy

Małżeństwo polskiego pochodzenia mieszkające we francuskim miasteczku Ronchamp. W dniu 14 czerwca 2002 r. zgłosili się do Burmistrza Sułkowic z propozycją nawiązania kontaktów partnerskich. Nawiązanie współpracy partnerskiej zostało zapieczętowane 20 września 2003 r. w trakcie pierwszej wizyty delegacji z Sułkowic w Ronchamp, kiedy to zostało podpisane porozumienie pomiędzy gminami Sułkowice, a Ronchamp. Następstwem podpisania porozumienia była wizyta delegacji z Ronchamp w dniach od 1 do 5 lipca 2004 roku. Podczas uroczystego spotkania w Ośrodku Kultury w Sułkowicach nastąpiło wręczenie dyplomu uznania i pamiątkowego medalu przyznawanego przez Burmistrza Gmina dla ludzi najbardziej zasłużonych dla rozwoju Sułkowic oraz dla gości, którzy przyczynili się do nawiązania i rozwoju partnerstwa Ronchamp – Sułkowice. Wśród wyróżnionych gości znaleźli się Maria i Tadeusz Lewandowscy - inicjatorzy nawiązania współpracy partnerskiej z francuskim miastem Ronchamp.

Ich zasługą są nadal podtrzymywane kontakty polsko – francuskie. Dzięki ich zaangażowaniu w partnerstwo, możliwe jest przeprowadzanie wizyt, które służą wzajemnemu poznawaniu się, ale także nawiązywaniu więzi łączących oba narody. To dzięki nim mieszkańcy Sułkowic będąc w Ronchamp - miasteczku położonym we wschodniej F5rancji w regionie Franche – Comte, w odległości ok. 100 km od granicy szwajcarsko – niemieckiej i Bazylei mogli czuć się jak u siebie w domu. Państwo Lewandowscy korespondują z władzą samorządową Sułkowic podtrzymując w ten sposób kontakty polsko – francuskie. Aktywnie kultywują w Ronchamp polskie tradycje i zwyczaje. Organizują wizyty mieszkańców Sułkowic w Ronchamp nawiązującym stały kontakt  z władzami i mieszkańcami pierwszego w historii Sułkowic miasta partnerskiego.

Państwo Maria i Tadeusz Lewandowscy zostali wyróżnieni przez Radę Miejską w Sułkowicach uchwałą Nr XXXIV/268/09 z dnia 28 maja 2009 roku nadano  im tytuł Honorowych Obywateli Gminy Sułkowice.

Ks. Kardynał Stanisław Dziwisz

Urodził się 27 kwietnia 1939 r. w Rabie Wyżnej, jako syn Stanisława i Zofii z domu Bielarczyk. Po zdaniu matury w Liceum Ogólnokształcącym im. Seweryna Goszczańskiego w Nowym Targu, w 1957 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie. Po sześcioletnich studiach seminaryjnych przyjął święcenia kapłańskie, których w dniu 23 czerwca 1963 r. w Katedrze  na Wawelu udzielił mu bp Karol Wojtyła. W latach 1966 – 1978 był kapelanem ks. Kard. Karola Wojtyły. Jednocześnie był wykładowcą liturgiki w Wyższym Instytucie Katechetycznym w Krakowie, redaktorem pisma urzędowego Kurii Biskupiej, członkiem i sekretarzem Archidiecezjalnej Komisji Liturgicznej, członkiem Rady Kapłańskiej.
Brał udział w pracach Komitetu Roku Świętego (1974 – 1975). Uczestniczył czynnie w pracach Duszpasterskiego Synodu Archidiecezji Krakowskiej, w Komisji Głównej i w Komisji ds. Kultu Bożego, a także w zespole redakcyjnym, przygotowującym Podręcznik Służby Bożej Archidiecezji Krakowskiej. W 1981 r. na podstawie rozprawy Kult św. Stanisława Biskupa w Krakowie do Soboru Trydenckiego przygotowanej pod kierunkiem ks. Prof. Wacława Schenka otrzymał tytuł doktora teologii na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie. Pełnił funkcję sekretarza osobistego Ojca Świętego Jana Pawła II od chwili wyboru do ostatnich dni jego Pontyfikatu (1978-2005). W 1995 r. został Kanonikiem Kapituły Metropolitarnej we Lwowie, w 1996 roku protonotariuszem apostolskim, a w 1997 roku Kanonikiem Kapituły Metropolitarnej w Krakowie. W 1998 r. został mianowany biskupem tytularnym San Leone i drugim prefektem Domu Papieskiego. Sakrę biskupią przyjął z rąk Ojca Świętego Jana Pawła II dnia 19 marca 1998 roku. Pięć lat później został podniesiony do godności arcybiskupiej.  

Po śmierci Jana Pawła II dnia 3 czerwca 2005 r. Papież Benedykt XVI mianował go Arcybiskupem Metropolitą Krakowskim, a na konsystorzu w 2006 r. kreował go kardynałem. Jest Wielkim Kanclerzem PAT, członkiem trzech dykasteriów watykańskich: Kongregacji ds. Wychowania Katolickiego, Papieskiej Rady ds. Środków Społecznego Przekazu i Papieskiej Rady ds. Świeckich. W kwietniu 1978 r. ks. Stanisław Dziwisz, jako osobisty kapelan towarzyszył księdzu Kardynałowi Karolowi Wojtyle podczas wizytacji w Sułkowicach. 20 listopada 2008 r. ks. Kardynał Stanisław Dziwisz poświęcił tablicę pamiątkową na kościele parafialnym w Sułkowicach. Tablica upamiętnia 30. rocznicę wyboru kard. Wojtyły na Biskupa Rzymu  oraz 45-lecie kapłaństwa ks. Kardynała Stanisława Dziwisza.  Ks. Kardynał Stanisław Dziwisz sprawował patronat nad II Festiwalem Twórczości Religijnej Laudate Dominum – Na Misyjnym Szlaku – Od Św. Pawła Apostoła do Jana Pawła II – Sułkowice 2009. Otrzymał od samorządu uczniowskiego Szkoły Podstawowej im. Adama Mickiewicza w Sułkowicach kutą różę oraz tytuł Przyjaciela Szkoły.

Tytuły i wyróżnienia:

• 2001 – doktor honoris causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego,
• 2005 – Człowiek Roku Tygodnika Solidarność,
• 11 maja 2006 – doktor honoris causa Akademii Pedagogicznej w Krakowie,
• 6 czerwca 2006 – honorowe obywatelstwo Pelplina,
• 21 czerwca 2006 – honorowe obywatelstwo Nowego Targu,
• 17 lutego 2007 – Człowiek Roku 2006 Federacji Regionalnych Związków Gmin i Powiatów RP (wspólnie z prezydentem Lechem Kaczyńskim),
• medal Bene merenti Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie,
• 13 listopada 2007 – doktor honoris causa hiszpańskiego Uniwersytetu
  w Barcelonie (Universitat Abat Oliba CEU),
• 17 kwietnia 2008 – honorowe obywatelstwo miasta Opoczno,
• 3 lipca 2008 – doktor honoris causa Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego
  w Olsztynie.

Ks. Kardynał Stanisław Dziwisz został wyróżniony przez Radę Miejską w Sułkowicach, uchwałą Nr XXXIV/269/09 z dnia 28 maja 2009 r. nadano mu tytuł Honorowego Obywatela Gminy Sułkowice.

Tadeusz Czarnecki

Urodził się 14.07.1911 r. w Warszawie w rodzinie robotniczej. Do szkoły podstawowej uczęszczał w Ciechanowie, tam również ukończył trzy letnią szkołę handlową. W 1933 r. przeniósł się do Krakowa, gdzie rozpoczął swoją działalność w Ruchu Spółdzielczym. Był współorganizatorem Spółdzielni Straży Pożarnej, która od 1945 r. zmieniła charakter pracy i nazwę na ,,SPÓLNOTA” Spółdzielnia Pracy w Krakowie. Oddziałem tej Spółdzielni została Spółka Kowalska w Sułkowicach a Tadeusz Czarnecki społecznie działał w Radzie Nadzorczej. Widząc możliwości rozwojowe fabryki i miejscowości Sułkowice był inicjatorem elektryfikacji w wyniku czego pierwsze żarówki zapłonęły w Sułkowicach 1 listopada 1948 r. Był również organizatorem dostaw surowca do produkcji
w trudnych czasach powojennych co pozwoliło spółdzielni podjąć produkcję. Mając na względzie dalszy rozwój fabryki i poprawę warunków pracy zainicjował budowę nowej hali produkcyjnej wraz z częścią socjalną oraz świetlicy z salą teatralną na 400 miejsc, które to obiekty wybudowano w całości czynem społecznym a oficjalnego otwarcia dokonał m.in. Adam Zebrowski. Na tamte czasy była to jedna z największych sal teatralnych tego typu w województwie.
Był również współorganizatorem przyzakładowego gabinetu dentystycznego, do którego wyposażenie sprowadził z Krakowa. Widząc potrzeby mieszkaniowe pracowników Spółdzielni zainicjował powołanie Spółdzielni Mieszkaniowej ,,OSIEDLE” i doprowadził do jej zarejestrowania w Sądzie Powiatowym dla miasta Krakowa 3 stycznia 1953 r. Wchodząc w skład zarządu został jej przewodniczącym. Efektem działalności Spółdzielni jest osiedle domków jednorodzinnych na Zielonej.

Pozostała działalność Tadeusza Czarneckiego to:
- powołanie dnia 12.01.1955 r. do Komitetu Budowy Szkoły Podstawowej w Sułkowicach i powierzenie funkcji Przewodniczącego Komitetu,
- współpraca przy opracowaniu planu rozbudowy Spółdzielni Kuźnia oraz budowy dwupiętrowego domu zdrowia,
- udział w powołaniu Spółdzielni Pracy ,,MODEL” i piastowanie funkcji Przewodniczącego Rady Nadzorczej przez okres stabilizacji organizacyjnej i ekonomicznej.

Za całokształt swojej pracy Tadeusz Czarnecki zostaje odznaczony:
- Srebrnym Krzyżem Zasługi,
- Złotym Krzyżem Zasługi,
- Medalem X - lecia Zasłużonego Działacza Ruchu Spółdzielczego,
- Krzyżem Kawalerskim.

Rada Miejska w Sułkowicach pośmiertnie wyróżniła zasługi Tadeusza Czarneckiego nadając mu 20 grudnia 2012 r. tytuł Honorowego Obywatela Gminy Sułkowice. 

Ksiądz Kanonik Aleksander Zemła

Urodził się w Jaworznie w 1940 r. Należał do pierwszego rocznika Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie, którym opiekował się i któremu ślubów kapłańskich udzielał bp Karol Wojtyła. Świecenia kapłańskie przyjął w 1963 r. w Katedrze na Wawelu. Wywodził się ze szczególnego rocznika – aż trzech jego kolegów zostało później biskupami: ks. Kardynał Stanisław Dziwisz, ks. Bp Jan Zając – wikariusz generalny, kustosz Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach i ks. Bp Tadeusz Rakoczy – ordynariusz Diecezji Bielsko – Żywieckiej. Jako wikariusz ks. Aleksander Zemła pracował w: Trzemeśni, Lipnicy Wielkiej, Gaju, Skawinie, Nowej Hucie – Bieńczycach i w Zakopanem. W latach 1978 – 1986 był proboszczem w Dąbrowie Szlacheckiej. Od września 1986 r. do lipca 2011 r. pełnił tę funkcję – aż do emerytury – w Parafii pw. Św. Maksymiliana Marii Kolbego w Rudniku.

W Rudniku ceni sobie przywiązanie ludzi do tradycji, również tej religijnej, mobilizację podczas powodzi, zaangażowanie i pomoc przy jego kilkunastoletniej budowli kościoła i składce środków na nią.
Zadbał o to by parafia miała trzy dzwony. Dla młodzieży kupił stół bilardowy i stół do ping – ponga, które znajdują się w salach pod kościołem. Umożliwił prowadzenie przez katechetkę z Rudnika zabaw religijnych dla dzieci – małej katechezy, podczas której opowiada ona dzieciom o Jezusie. Dzieci mogą bawić się figurkami, ubierać je np. kapłana lub rysować. Kilka ich prac zostało wysłane Ojcu Świętemu. Emerytowany ks. proboszcz uczestniczy także co roku w akcji ,,Cała Polska czyta dzieciom” w szkole w Rudniku, wcielając swój głos w postaci z bajek i dając radość słuchającym go dzieciom.

Ksiądz Kanonik Aleksander Zemła został wyróżniony przez Radę Miejską w Sułkowicach uchwałą Nr XXXIII/208/13 z dnia 16 maja 2013 roku nadano mu tytuł Honorowego Obywatela Gminy Sułkowice.

Kpt. Rudolf Galus

Urodził się 27 maja 1891 r. w Sułkowicach, gdzie ukończył szkołę powszechną. Od 1904 r. do 1907 r. ukończył 4 klasy gimnazjum Św. Anny w Krakowie, a od 1908 r. do 1911 r. seminarium nauczycielskie w Krakowie.
Od 1 sierpnia 1911 r. do 1914 r. zajmował posadę nauczycielską w Woli Radziszowskiej. W tym czasie pracował nad uświadamianiem narodowym tamtejszej ludności i organizował dla młodzieży ćwiczenia fizyczne i wojskowe, początkowo o charakterze tajnym, a z końcem 1912 i początkiem 1913 r. założył oddział Związku Strzeleckiego podlegający Komendantowi Obwodu w Skawinie Gen. bryg. Andrzejowi Galicy. Równocześnie należał do Związku Strzeleckiego w Sułkowicach. Mobilizacja Związku Strzeleckiego zastała go w Sułkowicach. Na ten rozkaz Zarząd Związku Strzeleckiego w Sułkowicach oddał pod jego dowództwo ochotników oraz do dyspozycji broń i pozostałe umundurowanie. Z oddziałem tym skierował się do Biertowic gdzie połączył się z oddziałem mjr. sł. cz. Wierońskiego Marjana. Stąd wyruszyli przez Wadowice – Zator – Racławice – Michów – Jędrzejów do Kielc. W czasie marszu w rejonie rzeki Nidy wysłany z ubezpieczeniem bocznym przechodził kilkakrotnie w ciągu nocy rzekę Nidę co spowodowało, że zachorował na zapalenie opłucnej. Po dojściu do Kielc został odesłany do szpitala w Krakowie, gdzie przebywał do 27.09.1914 r. Nie czując się na siłach do przebycia kompani zimowej miał zamiar wiosną zgłosić się do swego oddziału, lecz już w lutym został pobrany do armii austriackiej. Od 15.03.1915 r. do 1.11.1918 r. służył w brygadzie austriackiej 56 p.p. i brał udział w walkach tego pułku na froncie rosyjskim (8 miesięcy) i na froncie włoskim (18 miesięcy) po powrocie z frontu włoskiego w listopadzie 1918 r. wstąpił w stopniu porucznika do 12. p.p. w Wadowicach. Był więziony w Starobielsku a później rozstrzelany wiosną 1940 roku przez NKWD w Charkowie.  

25 kwietnia 2015 r. na uroczystym posiedzeniu Rady Miejskiej w Sułkowicach kpt. Rudolf Galus otrzymał pośmiertnie Honorowe Obywatelstwo Gminy Sułkowice.